Ik ben Laurien Sijses. Sinds mijn 6e jaar zit ik op paardrijden. Ik ben gewoon bij de traditionele manege in de buurt begonnen, en heb daar tot mijn 19e paard gereden. Dit was een standaard manege in de Randstad waar de paarden en ponies 24/7 op stal stonden, met gouden bollen op de stallen en een mooie binnenbak. Ik heb daar traditioneel dressuur leren rijden op manegepaarden. Op een gegeven moment reed ik vooral de moeilijke manegepaarden, die niet in de les gebruikt werden. Daarbij gaf ik wat kinderlesjes als de invaljuf.
Voor mijn studie verhuisde ik vervolgens naar Wageningen. Daar ging ik door met mijn manege-rijstijl, tot ik in aanraking kwam met een clubje mensen die de paarden van de universiteit verzorgden. Deze club had 5 paarden onder hun hoede en ik mocht bij hun gaan rijden als ik een cursus Academische Rijkunst volgde. En dat was, om eerlijk te zijn, niet zo leuk en vrij confronterend. Ik vond namelijk dat ik best goed kon paardrijden, maar daar was de Academische Rijkunst het niet zo mee eens, en ze konden ook nog eens precies uitleggen waarom.
Ik ben echter heel erg vatbaar voor logica en theorie. En deze cursus kon mij precies uitleggen wat we waarom van het paard vragen en hoe. Dus kwam ik in een moeilijke periode terecht. Opnieuw iets leren waarvan je dacht dat je het kon. En dat is iets waar ik vervolgens nooit meer mee gestopt ben. Hoe meer je immers weet, hoe meer je je bewust bent van wat je niet weet.
In Wageningen kwam ik erachter dat paarden niet 24/7 op stal horen. Dat het kuddedieren zijn, die sociaal contact nodig hebben, en ruimte om te kunnen bewegen. Dat we ze dingen moeten leren en niet zomaar kunnen aannemen dat ze ons begrijpen. Dat paarden allereerst gewoon paarden zijn, en we van ze mogen genieten, maar dat ze beter zonder ons kunnen, dan wij zonder hun…
Na een aantal jaar met verzorgpaarden gewerkt te hebben, besloot ik na een zeer inspirerende clinic van Bent Branderup dat het tijd was voor een eigen paard. In het laatste jaar van mijn studie kocht ik Nitro, een 6-jarige onbeleerde arabier. Een paard om van te leren. Samen hebben we sindsdien verschillende Masterclasses bij Ylvie Fros gevolgd en ook enkele clinics bij Bent Branderup gereden.
Toen ik full-time aan het werk ging, heb ik een tijd mijn eigen lessen on-hold moeten zetten. Werk, verhuizen, een relatie, het paste allemaal maar net. Toen na 5 jaar het leven weer wat rustiger werd, heb ik het lessen rustig opgepakt. Nu met 2 paarden, want ergens in die 5 jaar is Silver, een konik merrie, erbij gekomen.
Om mezelf te blijven ontwikkelen heb ik Flint, een lusitano gekocht, en omdat ik het niet kon laten heb ik ook Mexx, een jonge PRE aan mijn kudde toegevoegd. Daarnaast heb ik rustig het lesgeven weer opgepakt. Eerst vooral bij mij op stal. Maar nu ook bij wat klanten van buitenaf. Stuur me een berichtje als je interesse hebt.
